Onder bovenstaande titel verscheen op 14 januari een artikel over Edward Schillebeeckx in Kerk+Leven, het wekelijkse nieuws uit het aartsbisdom Mechelen-Brussel. Aanleiding was de verschijning van het themanummer over de betekenis van Schillebeeckx’ theologische werk voor de spiritualiteit (door TGL).

Enkele passages uit het artikel:

“Hoogbejaard worden heeft als neveneffect dat je nog bij leven tot de geschiedenis gaat behoren en dat je mensen hoort zich afvragen wat er van je werk blijvend is.”

“Schillebeeckx is nog altijd interessant, omdat hij net breekt met een fundamentele moderne vooronderstelling. Hij gaat op goede gronden in tegen ons moderne wereldbeeld. God heeft toekomst niet omdat mensen het geloof voor de toekomst weten door te geven, maar omdat God zelf toekomst geeft en mensen toekomst gunt.” [Erik Borgman]

“Het gaat er volgens de Nederlandse prof [Erik Borgman] bij Schillebeeckx niet om hoe het christelijke geloof te verzoenen valt met de moderniteit. “Van Schillebeeckx leerde ik de omgekeerde vraag te stellen. Hoe is de moderne tijd door God getekend?”. Borgman vindt dan ook dat we Schillebeeckx ook in de eenentwintigste eeuw moeten blijven lezen, “omdat hij ons kan helpen onze wereld opnieuw te zien als een plaats van Gods aanwezigheid”.”

“Wie zou zich kunnen inbeelden dat de vele geleerde boeken werden geschreven door een man die nu zijn breekbaarheid beseft en dankbaar is om de kleinste gaven die hem te beurt vallen: een omhelzing, een warme hand, een kruisje …?” [pater Vaganée]